Podkłady muzyczne

„Pieśń wygnańców” („Maliniak”) – polska pieśń patriotyczna z okresu po Powstaniu Listopadowym. Autorem tekstu był Franciszek Kowalski (1799-1962)  – poeta, pamiętnikarz i tłumacz, uczestnik Powstania Listopadowego w 16 Pułku Piechoty i w Legii Litewsko – Wołyńskiej, pedagog. Pieśń z czasem zmieniła swój odbiór stając się popularną piosenką biesiadną.

Hymn religijny, najprawdopodobniej z XVIII wieku. Autor pozostaje nieznany. Pieśń po raz pierwszy została opublikowana w „Śpiewniku kościelnym” księdza Michała Mioduszewskiego w 1838 roku. Pieśń jest przykładem często spotykanego w polskiej kulturze hymnu maryjnego, odwołującego się do definiującego polski katolicyzm kultu Matki Boskiej.

Pieśń konfederatów barskich i polski hymn religijny z połowy XVIII wieku. Utwór ten znany jest także jako Marsz, marsz me serce i jest jednym z dwóch autentycznych (obok Odważny Polak na marsowym polu) utworów śpiewanych przez uczestników Konfederacji Barskiej.

Piosenka o trzysta czwartym, to piosenka wojskowa o polskim 304 Bombowym Dywizjonie „Ziemi Śląskiej”. Autorami utworu byli lotnicy tej jednostki. Muzykę napisał porucznik obserwator Władysław Rysy, a słowa porucznik Stanisław „Kotowicz” Pężko. Powstanie utworu datuje się na 1943 rok.

Utwór znany jako „Pieśń wojów Krzywoustego” lub „Naszym przodkom (ojcom) wystarczały”, to pierwsza polska pieśń wojenna zapisana jako kantylena (krótka pieśń epicka) w Kronice Polskiej Galla Anonima (1109 r.). Oryginalny tekst jest łaciński, więc analizie poddany został polski przekład.